لعل شیرینی چو خندان می شود

در جهان شیرینی ارزان می شود

قد او هر گه که جولان می کند

گوییا سرو خرامان می شود

پرتو رویش چو می تابد ز دور

آفتاب از شرم پنهان می شود

قصهٔ زلفش نمی گویم بکس

زانکه خاطرها پریشان می شود

من نه تنها می شوم حیران او

هر که او را دید حیران می شود

گیه چو می گوید که بنوازم ترا

تا نگه کردی پشیمان می شود